Maatregelen
Op grond van de Wet BIG kunnen zorgverleners maatregelen opgelegd krijgen door een centraal of regionaal tuchtcollege of door de Inspectie voor de gezondheidszorg en Jeugd (IGJ). Afhankelijk van de maatregelen kan het betekenen dat een zorgverlener (deels) niet meer mag werken in het beroep. Ook heeft het soms gevolgen voor de registratie in het BIG-register. Het BIG-register legt zelf geen maatregelen op.
In het BIG-register staat ook aan welke zorgverleners een tuchtmaatregel is opgelegd. Dit kan om een zowel in Nederland als een in het buitenland opgelegde maatregel gaan. Een deel van de opgelegde maatregelen wordt ook openbaar gemaakt via BIG-register.nl.
De procedure
- Het BIG-register wordt door de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) of het tuchtcollege geïnformeerd over in Nederland opgelegde bevelen of maatregelen.
- Het BIG-register informeert daarna de zorgverlener over de gevolgen hiervan voor de registratie en de beroepsuitoefening. Zo betekent een volledige beroepsbeperking dat iemand (tijdelijk) uit het BIG-register wordt verwijderd (doorgehaald).
Welke maatregelen worden openbaar gemaakt?
- Maatregelen waardoor een zorgverlener gedeeltelijk of helemaal het beroep niet meer mag uitoefenen, worden altijd openbaar gemaakt.
- Bij niet-beroepsbeperkende maatregelen, zoals berispingen en boetes, beslist de tuchtrechter of de maatregel ook openbaar gemaakt (gepubliceerd) moet worden. De tuchtrechter maakt daarbij een inschatting of het privacybelang van de zorgverlener moet wijken voor het algemene belang van openbaarheid.
Moment en manier van openbaarmaking
De manieren en het moment van openbaarmaking zijn vastgelegd in de wet BIG. Maatregelen die openbaar gemaakt moeten worden, worden gepubliceerd op het moment dat er geen beroep meer mogelijk is tegen een opgelegde maatregel (de uitspraak is dan onherroepelijk). Publicatie gebeurt via:
- het openbare deel van de BIG-registratie van de zorgverlener;
- in de Staatscourant;
- in een of meer dag- of weekbladen in de regio waar de zorgverlener zijn beroep uitoefent;
- het 'Overzicht zorgverleners met maatregel' van het BIG-register.
Soms wordt een maatregel gepubliceerd als deze nog niet onherroepelijk is. Dit is het geval als er is bepaald dat de maatregel meteen van kracht is (zie de tabel op de pagina Soorten maatregelen).
Wie worden er nog meer geïnformeerd?
Naast de zorgverlener informeert het BIG-register wanneer nodig ook de volgende instanties over de gevolgen voor de BIG-registratie:
- Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ);
- tuchtcollege's (indien nodig);
- eventuele specialistenregistratiecommissies;
- buitenlandse bevoegde autoriteiten (indien beroepsverbod of beroepsbeperking);
- Vektis (Bij een beroepsbeperking);
- het UZI-register.
Europees waarschuwingsmechanisme: delen van bevoegdheidsbeperkingen binnen EU-lidstaten
Het BIG-register deelt informatie over bevoegdheidsbeperkende maatregelen die in Nederland zijn opgelegd aan (voormalig) BIG-geregistreerde zorgverleners met de andere EU-lidstaten. Dit gaat via het elektronische Informatiesysteem Interne Markt (IMI). De andere lidstaten doen dit ook. De informatie blijft in dit systeem beschikbaar zolang een maatregel van kracht is.
Bevoegdheidsbeperkingen vanuit niet EU-lidstaten
Informatie over opgelegde maatregelen uit andere landen dan de EU-lidstaten krijgt het BIG-register rechtstreeks van of bij de diverse bevoegde autoriteiten van deze landen. Daarbij is het BIG-register wel afhankelijk van of en hoe snel een land deze informatie deelt
Welke buitenlandse maatregelen worden overgenomen?
Buitenlandse maatregelen waardoor een zorgverlener zijn beroep helemaal of gedeeltelijk niet meer mag uitoefenen, worden overgenomen door Nederland. Het overnemen van de maatregelen gebeurt op een wijze die vergelijkbaar is met de aanpak bij Nederlandse maatregelen.
Uitzondering
In principe worden alle buitenlandse bevoegdheid beperkende maatregelen overgenomen. In sommige gevallen zou het automatisch overnemen van een buitenlandse maatregel in Nederland echter zeer onredelijk kunnen zijn. Bijvoorbeeld wanneer het vergrijp dat tot de maatregel heeft geleid in Nederland normaal gesproken niet tot een maatregel leidt. Om dit te voorkomen is de zogenoemde hardheidsclausule gecreëerd. Een zorgverlener die een beroep op deze clausule doet, moet wel zelf feiten en omstandigheden aanleveren die aantonen dat overname van de maatregel inderdaad onredelijk is. De hardheidsclausule wordt nooit toegepast wanneer de patiëntveiligheid in het geding is.
De zorgverlener met een in het buitenland opgelegde maatregel ontvangt van het BIG-register altijd eerst een vooraankondiging. Hierin staat dat het BIG-register het voornemen heeft de maatregel over te nemen. Naar aanleiding hiervan kan de zorgverlener aangeven dat hij een beroep wil doen op de hardheidsclausule. Wordt de hardheidsclausule toegepast, dan wordt een buitenlandse maatregel niet overgenomen. Dit komt echter maar zelden voor.
Valse diploma’s
De EU-lidstaten zijn vanaf januari 2016 ook verplicht om strafrechtelijke veroordelingen over valse diploma’s door te geven aan het Europees elektronisch systeem.