Maatregelen

Op grond van de Wet BIG kunnen zorgverleners maatregelen opgelegd krijgen door een tuchtcollege of door de Inspectie voor de gezondheidszorg en Jeugd (IGJ). Afhankelijk van hun inhoud kunnen sommige maatregelen een zorgverlener beperken in de beroepsuitoefening. Ook kan het soms gevolgen hebben voor de inschrijving in het BIG-register.

In het BIG-register staat aan welke zorgverleners een tuchtmaatregel is opgelegd. Dit kan gaan om een zowel in Nederland als in het buitenland opgelegde maatregel. Een deel van de opgelegde maatregelen wordt ook openbaar gemaakt via BIG-register.nl.

De procedure

Het BIG-register wordt door de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) of het tuchtcollege geïnformeerd over in Nederland opgelegde bevelen of maatregelen. Het BIG-register informeert daarna de zorgverlener over de gevolgen hiervan voor de inschrijving en de beroepsuitoefening. Zo betekent een volledige beroepsbeperking dat iemand uit het BIG-register wordt verwijderd (doorgehaald).

Welke maatregelen worden openbaar gemaakt?

Maatregelen waardoor een zorgverlener gedeeltelijk of helemaal zijn beroep niet meer mag uitoefenen, worden altijd openbaar gemaakt. Bij niet-beroepsbeperkende maatregelen, zoals berispingen en boetes, beslist de tuchtrechter of de maatregel ook openbaar gemaakt (gepubliceerd) moet worden. De tuchtrechter maakt daarbij een inschatting of het privacybelang van de zorgverlener moet wijken voor het algemene belang van openbaarheid.

Moment en manier van openbaarmaking

De manieren en het moment van openbaarmaking zijn vastgelegd in de wet BIG. Maatregelen die openbaar gemaakt moeten worden, worden gepubliceerd op het moment dat er geen beroep meer mogelijk is tegen een opgelegde maatregel (de uitspraak is dan onherroepelijk). Publicatie gebeurt via BIGregister.nl, in de Staatscourant en in een of meer dag- of weekbladen in de regio waar de zorgverlener zijn beroep uitoefent. De zorgverlener wordt ook opgenomen in het Overzicht zorgverleners met maatregel.

Soms wordt een maatregel wel meteen gepubliceerd, ook als deze nog niet onherroepelijk is. Dit is het geval als er is bepaald dat de maatregel meteen van kracht is (zie de tabel op de pagina Soorten maatregelen).

Wie worden er nog meer geïnformeerd?

Naast de zorgverlener informeert het BIG-register wanneer nodig ook de volgende instanties over de gevolgen:

  • Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ);
  • tuchtcollege (indien van toepassing);
  • eventuele specialistenregistratiecommissies;
  • buitenlandse bevoegde autoriteiten (indien beroepsverbod of beroepsbeperking);
  • Vektis (Bij een beroepsbeperking);
  • Het UZI-register.

Europees waarschuwingsmechanisme: delen van bevoegdheidsbeperkingen binnen EU-lidstaten

Het BIG-register deelt informatie over bevoegdheidsbeperkende maatregelen die in Nederland zijn opgelegd aan (voormalig) BIG-geregistreerde zorgverleners met de andere EU-lidstaten. Dit gaat via het elektronische Informatiesysteem Interne Markt (IMI). De andere lidstaten doen dit ook. De informatie blijft in dit systeem beschikbaar zolang een maatregel van kracht is.

Bevoegdheidsbeperkingen vanuit niet EU-lidstaten

Informatie over opgelegde maatregelen uit andere landen dan de EU-lidstaten krijgt het BIG-register rechtstreeks van of bij de diverse bevoegde autoriteiten van deze landen. Daarbij is het BIG-register wel afhankelijk van of en hoe snel een land deze informatie deelt

Welke buitenlandse maatregelen worden overgenomen?

Buitenlandse maatregelen waardoor een zorgverlener zijn beroep helemaal of gedeeltelijk niet meer mag uitoefenen, worden overgenomen door Nederland. Het overnemen van de maatregelen gebeurt op een wijze die vergelijkbaar is met de aanpak bij Nederlandse maatregelen.

Uitzondering

In principe worden alle buitenlandse bevoegdheid beperkende maatregelen overgenomen. In sommige gevallen zou het automatisch overnemen van een buitenlandse maatregel in Nederland echter zeer onredelijk kunnen zijn. Bijvoorbeeld wanneer het vergrijp dat tot de maatregel heeft geleid in Nederland normaal gesproken niet tot een maatregel leidt. Om dit te voorkomen is de zogenoemde hardheidsclausule gecreëerd. Een zorgverlener die een beroep op deze clausule doet, moet wel zelf feiten en omstandigheden aanleveren die aantonen dat overname van de maatregel inderdaad onredelijk is. De hardheidsclausule wordt nooit toegepast wanneer de patiëntveiligheid in het geding is.

De zorgverlener met een in het buitenland opgelegde maatregel ontvangt van het BIG-register altijd eerst een vooraankondiging. Hierin staat dat het BIG-register het voornemen heeft de maatregel over te nemen. Naar aanleiding hiervan kan de zorgverlener aangeven dat hij een beroep wil doen op de hardheidsclausule. Wordt de hardheidsclausule toegepast, dan wordt een buitenlandse maatregel niet overgenomen. Dit komt echter maar zelden voor.

Valse diploma’s

De EU-lidstaten zijn vanaf januari 2016 ook verplicht om strafrechtelijke veroordelingen over valse diploma’s door te geven aan het Europees elektronisch systeem.